Forum Ezoteryczne

GŁÓWNE CECHY NEGATYWNE
Główna cecha negatywna, która nie stanowi wielkiej przeszkody, jest jedyną
łuską jaka nie została wybrana przed fizycznymi narodzinami. Dzieci, a
szczególnie nastolatki, robią doświadczenia i eksperymentują ze wszystkimi
głównymi cechami, mogą potwierdzić to nawet ich rodzice; ale wybierają jedną z
nich, którą lubią najbardziej gdy mają dwadzieścia lat, a najpóźniej w wieku lat
trzydziestu pięciu.
Wszystkie główne cechy wywodzą się z lęku. Ludzie stosują je aby zapewnić
sobie poczucie pewnej obrony czy ochrony w sytuacjach stresowych.
Na nieszczęście jednak używanie głównej cechy zwiększa trudności i
przeważnie doprowadza do konfrontacji. I tak, podczas gdy główna cecha może
zapewnić szybkie osiągnięcie komfortu, w rzeczywistości jest ona przeszkodą
oraz opóźnieniem rozwoju i ewolucji.
Z drugiej strony walka tworzy lekcje doświadczania i dopóki nie potrafimy wyjść z
jej bieguna negatywnego, lub w ogóle z tej łuski, nasze dążenie do osiągnięcia
celu będzie stale opóźniane.
Zdawanie sobie sprawy z głównej cechy prowadzi do właściwego poznania gdzie
lub na czym możemy się potknąć. Czy w momencie upadku zauważamy jaką
mamy małą wartość? Gdy dostrzeżemy, że wiatr nie wieje w żagle, możemy
dzięki temu pracować delikatnie i mądrze nad sobą oraz dojść do wniosku, że
przyczyną tego stanu jest np. niemądry nawyk braku poszanowania siebie.
W miarę jak rośnie nasze poznanie, coraz mniej, coraz rzadziej wpadamy w taką
pułapkę. Gdy stajemy się bardziej tolerancyjni w stosunku do naszych własnych
braków i "defektów", rozumiemy lepiej i stajemy się bardziej tolerancyjni w
stosunku do wad innych ludzi.
Główna cecha może ułatwić formowanie się karmy oraz jej spłacanie. Główna
cecha jest różna w każdym z nas pod względem intensywności lub stopnia jej
stosowania. Ludzie o dużym nagromadzeniu karmy stosują główną cechę mocno
i często, a inni stale. Jest to jedna z łusek, która może być całkowicie
wyrugowana z osobowości. O to właśnie walczą Stare Dusze i znajdują takie
możliwości rosnące wraz ze zmniejszaniem się bagażu karmy.
Jeśli przyjrzymy się naszym przyjacielskim kontaktom lub stosunkom
międzyludzkim to zobaczymy, że pracujemy stale z naszą główną cechą. Gdy
przestajemy jej używać, zmieniamy się i wtedy ludzie napotykają nasze
nietypowe zachowanie, co utrudnia im kontakt z nami. Jest to podobne do ściany
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm (27 z 36) [2005-02-12 02:22:46]
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm
i choć ochrania, broni nas też przed radością, przyjemnością i miłością.
Szczególnie Młode i Dojrzałe Dusze często używają tzw. swojej pierwotnej cechy
głównej i gdy wejdą w biegun pozytywny stosują cechę główną wtórną. To
dodaje życiu pieprzu i papryki!
Ludzie, którym udało się wyeliminować ich główną cechę, mają wiele ciepła i
troskliwości, nic nie stoi już na ich drodze do wolności i miłości. Innym, którzy
żyją w ogniu walki wywołanej główną cechą, mogą się oni wydawać trochę
znudzeni.
Przykładami takich ludzi o Duszach Starych, którzy już nie mają głównej cechy,
są: Swami Satchidananda, Mistrz Zenu Seung Sann i Ojciec Floyd z San
Francisco administrujący wydawaniem Posiłków Świętego Antoniego, Ram
Dass, który pracuje bardzo świadomie, niedawno wyeliminował swą główną
cechę tj. brak poszanowania siebie.
Główna cecha jest jedyną, dość elastyczną łuską. Tak wiec możemy ją zmienić
lub całkowicie wyeliminować. Ta dobra wiadomość oznacza, że łatwiej nam
usunąć nasze przeszkody i frustracje, niż zmienić nasz cel i podstawową
postawę w stosunku do życia.
Wszystkie łuski mają swoje pozytywne i negatywne bieguny, można więc
stwierdzić, że ci, którzy mają więcej trudności z autodestrukcją, lekceważeniem
siebie i męczeństwem, mają łatwość w częstym ześlizgiwaniu się w bieguny
swych par, którymi są w tym samym porządku – zachłanność, arogancja,
niecierpliwość, ponieważ poruszać się, wyjść ze swej głównej cechy, zmienić ją
na inną, to pierwszy krok w złagodzeniu i wyeliminowaniu najbardziej
problematycznej karmy.
Autodestrukcja – 10 % Oś ekspresji
Ludzie, którzy wybrali jako główną cechę autodestrukcję, nie uważają, że życie
warte jest przeżycia go, mają poczucie, że nie mogą osiągnąć tego czego chcą,
że po prostu nie są tego godni, że na to nie zasłużyli.
Autodestrukcja prowadzi do zakończenia życia szybko lub rozłożenia go w
czasie – na dłuższą metę. Znajdujemy tu samobójców, samobójcze myśli i
niebezpieczny tryb życia, nadużywanie alkoholu i narkotyków, łakomstwo, wilczy
apetyt, zaniedbanie odżywiania, długie choroby, samotność i ostrą depresję.
Rozwinięcie takich negatywnych cech wymaga zwykle silnego wpływu obojga
lub jednego z rodziców, którzy też przejawiają inklinacje do autodestrukcji. Dzieci
albo kształtują się na wzór autodestrukcyjnych rodziców i ześlizgują się w tę
cechę, albo opierają się temu wychodząc poza model swojej rodziny.
W biegunie pozytywnym cecha ta może ułatwić karmę, która wymaga
poświęcenia np. podjęcie ryzyka w celu ratowania innych. Może to mieć taki
przebieg: matka wybiega na jezdnię i odpycha swoje dziecko, by nie zostało
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm (28 z 36) [2005-02-12 02:22:46]
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm
przejechane przez nadjeżdżający samochód, ale sama pod niego wpada. Może
to być poświęcenie życia dla jakiegoś ważnego celu – człowiek oblewający się
benzyną i podpalający czy samobójcza misja wojskowa itp. Takie cechy mogą
być użyte z motywacją spłacenia zaległej karmy, której proces wymaga
autodestrukcji.
W biegunie negatywnym znajdujemy nawyki, nałogi autodestrukcyjne, jak
oszpecenie twarzy aby wyglądać gorzej, nadmierne jedzenie i nadużywanie
alkoholu, marihuanę i całą gamę narkotyków plus wierzenie: "I tak nie będę
długo żyć więc po co mam uważać?" Ludzi tych cechuje całkowity brak
poszanowania siebie, uczucie bezużyteczności z poczuciem, że jakakolwiek
zmiana jest niemożliwa. Nie jest to miłe dla otoczenia i dla tych, którzy się o nich
troszczą.
Tak "heavy metal" jak i sceny z życia "punków" jasno wskazują na wiele
elementów autodestrukcyjnych, które dają nastolatkom możliwość
eksperymentowania z tą główną cechą. Jim Morrison, Janis Joplin, Jimi Hendrix,
Iggy Pop i wiele innych rockowych gwiazd skłania się w stronę autodestrukcji.
Między innymi cechy te możemy rozpoznać u takich osób jak: Richard Pryor,
John Belushi i Lennie Bruce, oraz Evel Knievel, Vincent Van Gogh i Marilyn
Monroe.
Ludzie zachłanni mają silne skłonności do częstego ześlizgiwania się w
autodestrukcję, natomiast ludziom stosującym autodestrukcję można poradzić by
wzbudzali w sobie trochę zachłanności na życie.
Zachłanność – 15 % Oś ekspresji
Zachłanność tworzy butną chęć posiadania wszystkiego co życie może
zaofiarować, a następnie nawet i nieco więcej. Osoba z cechą zachłanności
może sobie pozwolić na ciągłe życzenia czegoś czego pragnie i co nie daje jej
spokoju, ponieważ zachłanność jest impulsem drażniącym, wprost piekącym.
Różne poziomy wieku Duszy w różny sposób odpowiadają na tę łuskę. Może się
ona przejawiać w ciągłym kupowaniu nowych rzeczy, nienasyconej potrzebie
jedzenia, picia alkoholu, seksu czy narkotyków. Pragnienia mogą dotyczyć
pieniędzy, władzy i sławy lub większej ilości miłości, zwiększonej ilości
stosunków przyjacielskich lub większej ilości doświadczeń. Niektóre Stare Dusze
stają się zwolennikami kontynuowania doświadczeń duchowych, które
oczyszczają umysł z rzeczy niezbyt potrzebnych. Ta intensywna tendencja jest
nienasycona, zniewala wprost ludzi i oddala ich od rzeczywistego życia.
W biegunie pozytywnym osoba z cechą zachłanności może przebiec życie w
poszukiwaniu tego co je wypełni. Rzadko zdarza się, że jest ona obojętna czy
zimna w stosunku do poziomu fizycznego i w zamian odczuwa wtedy
docenianie, wdzięczność i przyzwolenie na obfitość. Wiele energii i entuzjazmu
napełnia osobę polującą na wypełnienie swoich pragnień.
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm (29 z 36) [2005-02-12 02:22:46]
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm
Żarłoczni i nienasyceni w biegunie negatywnym są opętani pragnieniem
jedzenia, narkotyków, miłości, seksu, pieniędzy czy władzy i tu pojawia się
możliwość łatwego prześlizgnięcia się do bieguna negatywnego swej pary czyli
do autodestrukcji. Z zachłannością, która jest bodźcem, możliwe staje się
zachowanie bezlitosne w pogoni za spełnieniem pragnienia, któremu towarzyszy
lęk przed utratą tego, co już się zdobyło. Gromadzenie i nędzne zachowanie się,
mają zwykle swoje korzenie w zachłanności. Oto przykłady w jak różny sposób
można stosować zachłanność: Jacqueline Kennedy Onassis i Michele Duvalier,
żona byłego dożywotniego prezydenta Haiti, poszukiwały bogactw by otoczyć się
wszystkim co piękne. Tammy Bakker również tego próbował. Caspar
Weinberger, miał nienasyconą chęć posiadania broni, Henry Kissinger – wiedzy i
władzy, a Rajneesh wciąż miał za mało zabawek, jak: ludzie, pióra wieczne,
spinki do mankietów czy Rolls Roysy. Willie Brown, sprawozdawca
Zgromadzenia Narodowego w Kalifornii, pozostawał w ciągłej pogoni za
pieniędzmi, ubraniami, szybkimi autami, wyszukanymi potrawami i władzą; Mae
West – za seksem i nadużywaniem go, a Liberace zadowalał się błyskotkami,
urozmaiconym życiem i tłumem.
Merv Griffin, Steven Spielberg i Whoopi Goldberg są w ciągłej pogoni za
używaniem życia i stale nowymi projektami. Bill Cosby zawsze jest pełen
inwencji, lubi też pieniądze. Były gubernator Kalifornii – Jerry Brown – zagłębił
się w studiowaniu Zenu tj. nauki, która uczy jak pozbyć się zachcianek i pragnień
oraz jak "wzrastać" poza swą główną cechą pozbawiając się jej i nie dając się
zmiażdżyć zachłanności.
Imelda Marcos, Robert Kennedy, Timothy Leary, Little Richard, Divine, Vicki
Morgan i Mary Tyler Moore to siedem osób używających głównej cechy
zachłanności, a które zmierzają bądź stosują mocne ześliznięcie do swojej
trudniejszej pary tj. autodestrukcji.
Lekceważenie siebie – 10 % Oś inspiracji – natchnienia
Lekceważenie siebie w dobrym lub w złym jest cechą ulubioną i wybieraną
najczęściej przez Dusze na poziomie Starym, które rozpatrują zagadnienia
dotyczące swej wartości we wszechświecie czując, że są one ogromnej wagi.
Mimo, że ta cecha główna powstrzymuje ludzi od tworzenia karmy, jest niestety
również tym co ogranicza ewolucję. Narzuca im bowiem poczucie zbyt małej
wartości aby mogli utrzymywać stosunki towarzyskie, osiągnąć jakiś sukces
materialny, duchowy wzrost czy po prostu spokój, na którym tak im zależy.
Ludzie używający tej głównej cechy mogą nawet ukrywać zdolności i talenty
jakie posiadają, ponieważ nie chcą ich manifestować.
Lekceważenie siebie jest główną cechą negatywną wśród najbiedniejszych klas
trzeciego świata. Ta cecha występuje w systemach politycznych, które stwarzają
ogromne kontrasty między ubogimi i bogatymi, tworząc taką sytuację, w której ci
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm (30 z 36) [2005-02-12 02:22:46]
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm
ubodzy czują się bezwartościowi. Mimo, że lekceważenie siebie trzyma ludzi "w
ich właściwym miejscu", stan taki w efekcie odcina dany kraj od własnej energii i
twórczego potencjału.

Lekceważenie siebie może wydawać się nieszkodliwe w porównaniu z
autodestrukcją czy męczeństwem ale jest to cecha, którą Michael omawia i
dodając odwagi doradza ludziom aby zmienili ją, ponieważ jest zbyt
samoblokująca.
Aby rozluźnić więzy tej cechy ludzie muszą całkowicie i realistycznie zrozumieć
swą wartość i zbudować konstrukcję dającą poczucie własnej wartości i
szacunku dla siebie. To wywoła możliwość prześlizgnięcia się do bieguna
pozytywnego swej pary czyli dumy (arogancji). Do takiej zmiany potrzeba wysiłku
i wytrwałości przez dłuższy czas. Dla ludzi, którzy zbyt cenią lekceważenie
siebie, zmiana taka jest zbyt trudna.
W biegunie pozytywnym ludzie z tą cechą główną są skromni i nie czują
potrzeby pogoni za osobistymi osiągnięciami. Wiąże się to z szerszym
postrzeganiem wszechświata jako całości, co jest nietypowe dla naszej kultury,
w pozytywnym biegunie łuska ta może być cechą niosącą delikatność; ludzie
tacy są uprzejmi i nie demonstrują swojej wartości.
W biegunie negatywnym poniżanie siebie sprawia wrażenie stałego
przepraszania, tłumaczenia się i kompleksu niższości, który przechodzi od
słabego do nasilonego, mocnego i głębokiego. Ludzie nie czują możliwości
posiadania jakiejś wartości, talentów, stosunków, pieniędzy czy duchowego
wzrostu. Lekceważenie siebie może stwarzać wygląd zaniedbania i niedbalstwa
oraz prowadzić do złego odżywiania się lub praktykowania jakiś ćwiczeń, które w
końcu prowadzą do osłabienia zdrowia.
Ta główna cecha zakłóca wszystko co ma związek ze sławą. Jeden dobrze
znany i dobry jej "użytkownik" to Woody Allen, który z tej łuski stworzył swoją
karierę. Dudley Moore jest inną osobą, która oparła karierę na tym, jakie to
zabawne być zaniedbaną i lekceważącą siebie. Pan Rogers też polewa swe
poczyniania lukrem lekceważenia siebie, chociaż unika jak plagi zaniedbanych
ludzi.
Użycie tej łuski przez Johna Lennona może pomóc w wyjaśnieniu dlaczego swą
karierę złożył w ręce kobiety – Yoko Ono, która wcale nie myślała, że zasługiwał
on na większą sławę niż ona. Myślała o nim jako o słabiej błyszczącym od niej.
Czy pamiętamy jak trudno było Georgowi Harrisonowi mówić i występować
przed kamerą? To właśnie też było lekceważeniem siebie.
Jean-Claude Duvalier, były prezydent Haiti, też miał tę główną cechę. Biorąc pod
uwagę, że był Wojownikiem używającym celu dominacji i władzy, główna cecha
czyli lekceważenie siebie pozwala zrozumieć jego miękkość, delikatność, a także
dlaczego nie było trudno usunąć go ze stanowiska, chociaż był dożywotnim
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm (31 z 36) [2005-02-12 02:22:46]
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm
prezydentem.
Arogancja – 15 % Oś inspiracji – natchnienia
Arogancja, tak jak zachłanność i niecierpliwość, sprawia, że tych ludzi zauważa
się. Osoba z cechą arogancji zwykle nadmiernie eksponuje zwracanie uwagi na
siebie, co z kolei wywołuje złe samopoczucie i zakłopotanie. Jak na ironię,
człowiek stosujący tę główną cechę czasem ma chęć ukryć ją choćby ze strachu.
Chociaż przez całe lata przekonywał siebie i innych o ile wyżej od nich stoi i ich
przerasta. W chwili rozgłosu cofa się, bo nie jest przekonany czy przetrzyma
próbę. Arogancja może utrzymać kogoś w ciągłym wychodzeniu na scenę i
wycofywaniu się z niej, by polerować w tym czasie swoje wyobrażenia o sobie.
Unikanie bezpośredniej konfrontacji to przejaw niepewności czy to polerowanie
jest w pełni wystarczające.
Pod arogancją kryje się strach przed negatywnym osądem przez innych ludzi. To
tworzy impuls do formowania własnych krytycznych opinii, by niejako uprzedzić
podobne zachowanie innych. Ludzie z tą cechą okrywają się jakby książęcym
płaszczem by ukryć pod nim brak wartości, o który się podejrzewają oraz
postawić bariery utrzymujące intymność.
Ludzie aroganccy są w rzeczywistości bojaźliwi i dlatego kryją się pod maską
kompetentnych w różnych dziedzinach wiedzy. Prince jest dobrym przykładem
ilustrującym takie zachowanie. Jego wizerunek gwiazdy rocka jest sumą
arogancji, chociaż łatwo dostrzec, że za takim działaniem kryje się bojaźliwość,
zmieszanie i lęk.
W biegunie pozytywnym osoba z łuską arogancji rozwija dumę, szacunek i
respekt dla siebie, umie ocenić siebie i swoją pracę. Cecha arogancji ma
tendencje tworzenia wielu atrakcyjnych i pełnych wdzięku łudzi. Rola Króla
często idzie w parze z tą łuską i jest przez tę rolę często używana.
Osoba w biegunie negatywnym tej cechy głównej kładzie tak wielki nacisk by
wywołać dobre wrażenie, aby ukazać się z jak najlepszej strony, że czasami
życie jej staje się ciężkie i nie sprawia radości.
Próżność i snobizm u takich ludzi wzrasta, a samokrytyka i pogarda dla innych
tworzą blokady zamykające drogę do realnego traktowania tego co przynosi
życie. Nadmierne przykładanie uwagi do poczucia swej ważności może stworzyć
charakter śmiesznie nadęty.
Mimo tego pchania się na siłę na pierwsze strony gazet, cecha arogancji
pomaga często w popchnięciu kogoś wyżej. Księżniczka Diana i Książe Karol,
Nancy i Ronald Reagan używają tej łuski, podobnie jak Donald Trump. Wszyscy
z nich uzyskali dobry efekt; choć mogą mieć złe momenty, nie chcą bowiem by
ich obraz został splamiony. Tak samo Michael Jackson nadmiernie troszczy się
o swój wizerunek, walczy o jego utrzymanie co prowadzi do wyczerpania. Lionel
Richie, Paul Newman, Madonna, Burt Reynolds, Richard Gere, Rex Reed i Otto
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm (32 z 36) [2005-02-12 02:22:46]
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm
Preminger są prawdziwymi specjalistami w stosowaniu tej cechy głównej.
Młody Wojownik – dr Leonard Bailey – prawdopodobnie miałby problemy gdyby
chciał ogłosić publicznie, że wszczepienie serca pawiana ludzkiemu dziecku nie
było rozwiązaniem najszczęśliwszym. Szczerość taką uniemożliwiła mu cecha
arogancji. Pogarda Salmana Rushdiego dla swych islamicznych korzeni,
pozwoliła mu opublikować "Szatańskie Wersety" bez oceniania ogromnego
wrażenia jakie ta książka wywoła.
Ludzie związani z polityką, którzy stosują tę główną cechę to: Michaił
Gorbaczow, Ferdinand Marcos, Dan Quayle, Albert Gore, Joseph Biden, David
Stockman, Ronald Reagan, Yassar Arafat i Adolf Hitler. Zabawne jest oglądanie
Moamara Khadafy w czasie udzielania wywiadu arogancko nadętego jak ptasi
samiec. Benito Mussolini też nadużywał tego stylu w swych publicznych
wystąpieniach. Norman Mailer i Bryant Gumbel używali tej cechy głównej ale
każdy z nich robił to na swój sposób. Papież Jan Paweł II, Werner Erhard i
Swami Chidvilasananda walczą ze swą arogancją, podczas gdy prawie pokonała
ona Richarda Ramireza.
Męczeństwo – 15 % Oś działania
Osobnicy z tą główną cechą prawdopodobnie wyciągają z niej o wiele więcej
nieszczęść i kłopotów, niż reszta z nas. Jednak poczucie biedy i tendencja do
oskarżania innych często odpycha ludzi, toteż męczennicy nie cieszą się
sympatią, której tak pragną. Ludzie z tą cechą czują, że życie wymyka się spod
ich kontroli i najlepsze co mogą zrobić to kontrolować innych i powodować u nich
poczucie winy.
Ci, którzy w większości używają tej cechy, mają trudności w doświadczaniu
przyjemności bo przeszkadza ona w ich cierpieniu. "Dlaczego nigdy do mnie nie
napiszesz (zatelefonujesz, przyjedziesz mnie odwiedzić?)" – chcą wiedzieć.
Męczennicy mogą mieć własną cierniową koronę, ale oni sami są kolcem dla
innych, atakując ich w niewłaściwy sposób. Irytują oni ludzi; lekarze dają im
uspakajające leki by ich uciszyć. Gdy przeglądamy gazety lub czasopisma
lekarskie możemy zobaczyć tysiące ogłoszeń o takich lekach i chorych, których
cechą jest męczeństwo, uśmiechających się lekko i stwierdzających w reklamie,
że te lekarstwa im pomogły.
W biegunie pozytywnym osoba z cechą męczeństwa nie jest egoistą, pomaga
innym nie myśląc o sobie i o swoich osobistych potrzebach. Męczeństwo na tym
poziomie może przyciągać uwagę służąc jakiejś idei lub sprawie; może pomóc
uzupełnić specyficzną karmę; stworzyć pożądaną równowagę lub zrozumienie.
Matka Teresa, niestrudzona kobieta, która chce umrzeć "na stojąco" jest
wspaniałym przykładem kogoś przebywającego stale w biegunie pozytywnym tej
głównej cechy. Na pewno jednak wywołuje poczucie winy u tych, którzy z nią
pracują, gdy nie są tak niestrudzeni jak ona.
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm (33 z 36) [2005-02-12 02:22:46]
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm
Gdy ktoś czuje się ofiarą i straci nad sobą kontrolę obwiniając innych za swoje
zmartwienia, wywołuje niechęć i rozczarowanie. Negatywny biegun męczeństwa
nie rodzi popularności ani sympatii. Ludzie oddalają się od takich osób.
Poszanowanie siebie spada poniżej zera; własne potrzeby nie są wypełnione i
męczennik, który robi z siebie niewolnika doglądając na przykład kogoś chorego,
nie troszczy się właściwie o niego. Pławiąc się w żalu i upokorzeniach,
rozgoryczony osobnik z bieguna negatywnego męczeństwa tworzy sobie
niedobre doświadczenia.
Martin Luther King Junior i wdowa po nim Coretta Scott King używali
męczeństwa jako głównej cechy. Zastosowali ją do pobudzenia Murzynów, nie
bacząc jaką cenę przyjdzie za to zapłacić.
John Kennedy, Benigno Aquino, Nelson Mandela, Terry Waite, Anatoli
Szarański, Farley Mowat i Dian Fossey – wszyscy używają (lub używali) –
męczeństwa, służąc sprawie. Oczywiście wielu terrorystów jest też związanych z
męczeństwem jako cechą główną i siłą napędową ich życia.
Niecierpliwość – 15 % Oś działania
Niecierpliwość tworzy osobowość rządzoną troską o czas. Presja, frustracja i
napięcie jest rezultatem pośpiechu aby natychmiast zrobić jedno i rozpocząć
drugie. Trudno jest przebywać w teraźniejszości, gdy już myśli się o przyszłości.
Owa "niecierpliwość" zawiera silny lęk przed przeoczeniem czegoś, stąd prawie
niemożliwe staje się wstrzymanie umysłu i nie myślenie o przyszłości.
Jak męczennik aktywnie próbuje kontrolować ludzi wpajając im poczucie winy,
tak osoba z cechą niecierpliwości próbuje kontrolować czas! Oczywiste jest, że
trzeba mieć coś więcej niż szczęście, aby sprostać jednemu i drugiemu.
W pozytywnym biegunie niecierpliwość tworzy odwagę i zuchwałość
rozładowując w ten sposób sytuacje pełne presji. Taka osoba nawet osiągając
rezultaty i tak stanie na głowie ryzykując upadek. Gdy znajdzie się w kolejce w
sklepie, jest pierwszą, która powie głośno: "Nie możecie postawić tu jeszcze
jednej kasy?", a będąc na poczcie wyrazi znów głośno "Trzeba otworzyć jeszcze
jedno okienko!". Niecierpliwość wynajduje formy aby skrócić co się da. Znajdzie
nawet krótszą drogę, przejazd bocznymi ulicami, aby uniknąć popołudniowych
korków, dotrze do szefa danej organizacji tylko po to, by załatwić jakąś sprawę
szybciej.
Problem w tym, że ludzie niecierpliwi są trochę szaleni wewnętrznie, do czasu aż
sprawa nie zostanie załatwiona. W negatywnym biegunie pójście na skróty też
tworzy problemy, począwszy od pracy źle wykonanej, aż do zirytowania
przyjaciół lub spowodowania wypadku samochodowego. Gdy niecierpliwość
mocno tupie nogami, osoba zatrzymana przez ruch uliczny może czuć się
zrozpaczona i szaleć. Niecierpliwość łączy się z tym typem frustracji, który my
nazywamy nietolerancją. Nietolerancja to wada, której nadużycie powoduje
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm (34 z 36) [2005-02-12 02:22:46]
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm
bardzo odpychający sposób bycia.
Najbardziej agresywne momenty u Seana Penna i Franka Sinatry zwykle były
spowodowane zwariowaną niecierpliwością, tak silną, że prowadzącą do
nietolerancji najwyższego rzędu. Bill Graham, Bruce Willis, Robin Williams, Lily
Tomlin i Katherine Hepburn to też ludzie sprawiający wrażenie "goniących" czas.
Być politykiem i być niecierpliwym to dwie rzeczy, które nie idą w parze choć
Jesse Jackson i Robert Dole próbowali je pogodzić. Córka Nancy Reagan – Patti
Davis – ze względu na brak cierpliwości w stosunku do matki i Ronalda zaczęła
pisać książkę o życiu "rzeczywistych" Reaganów.
Upór – 20 % Oś asymilacji – przyswajania
Upór pomaga nam wytrwać w dążeniu do osiągnięcia tego, czego chcemy. Jest
więc dla wielu ludzi cechą najbardziej kuszącą co powoduje utrzymanie jej na
wysokim poziomie stosowania. Ponadto stosując upór możemy z łatwością
prześlizgiwać się w każdą z sześciu głównych cech, co dla niektórych stanowi
wielkie dobrodziejstwo.
W biegunie pozytywnym upór daje wielkie zdecydowanie i silę, co może być
bardzo ważnym elementem sukcesu. Ludzie z cechą uporu posiadają
umiejętność w przełamywaniu barier, a to wiąże się z autodominacją i
świadomością, że zdobędą i zrobią to co chcą. Upór daje oparcie, pracowitość,
staranność, wytrwałość, a nawet wytrzymałość ciała lub solidny wygląd.
W biegunie negatywnym upór jest ośli. Jest to ślepe zaparcie się, twardogłowie,
nieugiętość i brnięcie w jedną, zazwyczaj ślepą, uliczkę.
Gdy upór nie daje rezultatów, stosujący go nie są zdolni do wysłuchania rad
innych, nie biorą w ogóle ich pod uwagę, a szczególnie gdy chodzi o jakąś
sugestię czy ostrzeżenie. "A ja jednak zrobię to po swojemu". Głupio uparci i
zdecydowani, stają się niezdolni do zmiany opinii. Solidni jak mur, stosują
hamulce nawet wtedy, gdy jest to z uszczerbkiem dla nich samych. Strach przed
zmianą jest tak wielki, że może nawet powstrzymać ewolucję.
Upór łatwo sprawdza się na forum politycznym, z łatwością można go
rozszyfrować w życiu polityków takich jak: Chairman Mao, Fidel Castro, Margeret
Thatcher, pierwszy minister Botha, generał Noriega, minister Nakasone, Georg
Shultz, Mario Cuomo, Alexander Haig i George Wallace.
Zwróćmy uwagę na zdeterminowaną postawę, autodominację Grace Jones,
Barbary Streisand i Simone de Beauvoir. Julia Child uparcie, za wszelką cenę
trzyma się władzy. Georgia O'Keefe ułożyła sobie życie zgodnie ze swymi
zasadami, tak samo jak J.Edgar Hoover (dyrektor FBI), o którym wiadomo, że
decydował o pewnych pociągnięciach nie bacząc na ich zgodność z prawem. A
Billy Graham? No tak, on należy do tych nieporuszonych. Steven Jobs być może
nigdy nie wymyśliłby komputera "Jabłko" ani żadnego następnego, gdyby nie był
nadmiernie uparty.
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm (35 z 36) [2005-02-12 02:22:46]
[link widoczny dla zalogowanych]|/Książki/Książki do opracowania/HTML/Pope Joya - Swiat w oczach Michaela/185-05.htm
[link widoczny dla zalogowanych]|/